Gedichte
Braakmand Dat Töben De Benneker Linne De Brunnen De Nigge Moibäum
De Schooster De Snieder De Uhl Draken opfiern Grote Waesch
Harwst Hornung Langbeen Maidag Martinisingen
Ostertiet Scheperfulheit Schneeschüfeln Sneekirl Strohkopp
|
Gedichte in Plattdeutsch
|
Geschichten
De Düwel schitt immer...
De Wiehnachts-Stuuv
Dree Pund Hering...
Et Wesseljeld
Olle Schauster Baust
Unfreden in`t Fröhjohr
Wenn dree Daag...
|
Swalbenjahr
April
Swalb, leewe Swalb, wat leng ik di her!
Büst du denn trügg, is warm al dat Weer?
Mai
Swalb, leewe Swalb, nu fang man glieks an.
Maak dien Nest trech, so geiht dat vordann!
Juni
Swalb, leewe swalb, de Lütten sünd groot,
fleegt üm'anner, wat hebbt se vör'n Moot!
August
Swalb, leewe Swalb, denn is dat sowiet:
Baben up'ndraht ... wedder Swalbentiet.
September
Swalb, leewe Swalb, na Afrikas Küst' -
Of dat gootgeiht? Och, wenn ik dat wüßt!
Oktober
Nu ward dat kold, wat leng ik di her!
Swalb, leewe Swalb, du büst dor nich mehr!
|
De swarte Mann.
Wat geiht baben op'n Dack?
Is so swart as Kritjelack.
Bulen hett sin grot Zilinner,
steiht sik god mit all de Kinner.
Kiek, nu sackt he in den Slot,
as de Ammer in den Soot.
Ünnen achtern Kleederschapp
kummt he wedder ut de Klapp.
Meent ji, he seeg anners ut?
Ne, - noch blanker is de Snut.
Krögers Peter hett em uzt,
den hett he de Finstern putzt.
All fief Finger op de Backen,
op de Näs'n dicken Placken.
All hebbs lacht un jeder segt:
" Züh, dat wür den Peter recht.
Kiek, dor lööpt n lütten Neger, -
Peter Kröger - Schosteenfeger!"
|
Winterdag.
Ünnern sülwern Spitzendook
Kuschelt Busch un Bom,
Un de wintermöde Wilt
Ligt in'n deepen Drom. -
Griese Möhm kummt ut'n Hult
Mit ehr swore Kiep,
Slept sik schier den Puckel krumm,
Ruge - ruge - Riep.
Hell van'n Brink her Kinnerlarm,
Slittschoh, Slöp un Sleden.
Vagels kommt in dichten Swarm,
Hebt al Hunger leden.
VADDER Lünk de plustert sik,
Segt to sin lütt Wieb:
"Winter is'n slimme Tied!" -
Ruge - ruge - Riep.
Stigt nu erst de Schummertied
Lies ut Daak un Damp,
Dringt sik Old un Jung vergnögt
Üm de lüttje Lamp.
Kösters krischan puußt den
Rook
Ut sin gröne Piep;
Leder weet: Dat Fröhjohr kummt! -
Ruge - ruge - Riep.
Stigt nu erst de Schummertied
Lies ut Daak un Damp,
Dringt sik Old un Jung vergnögt
Üm de lüttje Lamp.
Kösters krischan puußt den
Rook
Ut sin gröne Piep;
Leder weet: Dat Fröhjohr kummt! -
Ruge - ruge - Riep. |