Gedichte in Plattdeutsch

De Schooster

Mandag is Sönntag sin Broer,
Dienstag geiht de Schooster ut d`Döör,
Middewäken kööft he Ledder,
Dönnersdag kummt he wedder,
Freedag snidd he to,
Sönnabend makt he´n Poar Schooh.

De Snieder

Wenn de Snieder rieen will
un hett keen Peerd,
denn sett he sick up´n Zägenbock
un ritt verkehrt!
Heilig, heilig ist der Bund,
söbenteihn Snieders wägen nägenteihn Pund;
mit de Nadel un de Scheer
wägwn se noch´n Quentchen mehr.
Wovon sünd de Snieders denn so licht?
Dat Makt, dat Fröhstück kriegen se nich.
Middag kriegen se ok nich väl,
abends gifft dat weck mit de Äl.

De Uhl.

Nu seggt, wat heff eck jo denn dan,
Wat heff eck blos verbraken?
Den ganzen Dag verkreep eck mi,
Un's nachts denn mutt eck waken.
In Müller Dierks sin Bökenhult
Dor weet eck'n hollen Bom,
Dor sitt eck mannig langen Dag
Un dös' in halben Drom.

Un flügt'n Vagel mal vörbi,
- Is grot he oder lütt, -
De meent, he kann nix Beters don,
As dat he gnappt un bitt.
Ecke do doch keenen wat to leed
Un fleeg blos lies un sacht,
Wenn Minsch un Vagel slapen deit,
Op Müs'- un Röttenjagd.

Draken opfiern.

Hallo! Hier gifft wat to kieken!
Hermann lett den Draken stiegen.
Öwert't ganze Hawerland
Reckt sin lange Segelband.

Süh, he fangt al an to hüppen,
Un de bunte Stiert ward wüppen.
Gegen Wind geiht' langsam hoch,
- Beten swiemeln deit he noch. -

Jümmer düller nu un höger,
Kummt de Sünn' bedinklich nöger.
Eben könnt wi em noch sehn
Dör de krusen Wulken tehn. -

Willi Witt hett ok een'n hatt;
Awer dit güng nich so glatt.
Wüß sin Stüer nich to bruken,
Dä sik furts de Näs' afstuken,
Leeg dor denn för dood in't Gras. -
Willi, ne, - dat makt keen Spaß!

Grote Wäsch.

Ut de Kök kummt dicken damp,
Wat schall dat woll heeten?
Mudder hett hüt grote Wäsch,
Dat mutt jeder weten.
Riffel - raffel - ruffel gaht
Ehr de flinken Hannen,
Un de witte, weeke Schum
Stigt al ut de Wannen.
Allens sauber, allens frisch,
Dat makt däglich Sorgen.
Mudder dinkt: "Wat fertig is,
Ligt nich rüm bit morgen." -
Witt as Snee ward jedet Stück,
Mudder kennt keen Sümen.
- Riffel - raffel - ruffel, - lat'
Dampen man un schümen!

Achtern Hus' in Sünn' und Wind Ward gliek allens drögen.
Ja, son Lin' vull reine Wäsch
Is doch en Vergnögen!